افزایش سریع قند خون باعث آزاد شدن مولکول‌های التهابی و رادیکال‌های آزاد می‌شود که این موضوع روی بدن تأثیر منفی دارد.
داروهای تزریقی، شامل کورتیکواستروئیدها و بی‌حس‌کننده‌ها
به‌طور کلی و با استفاده بی‌قید و شرط از اصطلاح پارانویا، می‌توانیم بگوییم توهمات پارانویید می‌توانند شامل مواردی چون اینکه شخص تصور می‌کند تحت تعقیب است، مسموم شده‌است یا به عنوان مثال شخص متوهم فکر می‌کند که یک شخصیت مهم سیاسی، ادبی یا ورزشی دورادور عاشق اوست.
لازم به ذکر است پارانوئیدها، هذیان یا توهم ندارند. توهم و هذیات در افراد مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی، اختلال اسکیزوافکتیو و دوره های شیدایی شدید در اختلال دوقطبی دیده می شود.
↑ ↑ ↑ نگاه به بیماران پارانویا، انگلیسی، انتشارات شیکاگو ۱۹۹۸، دکتر حمید رضا تهرانی ↑ فرویدیسم، اشاراتی به ادبیات و عرفان، امیرحسین آریان پور، ص ۲۸۴ ↑ گالیله، مرکز بین‌المللی سنتز بخش تاریخ علم، ترجمه ناصر موفقیان، ص ۱۴ ↑ کهنسالی، سیمون دوبووار، ترجمه دکتر محمدعلی طوسی، جلد ۲، ص ۷۶۵ ↑ روشنفکران، پال جانسن، ترجمه جمشید شیرازی، ص ۳۱۸ ↑ همان منبع، ص ۱۹۷ ↑ رسالت زیگموند فروید، اریک فروم، ص ۹۱ ↑ همان منبع، ص ۹۱۷ ↑ مجموعه آثار (۱)، با مخاطب‌های آشنا، صص ۲۵۶ و ۲۵۷ ↑ پارانویا و روشنفکران، سعید عبدالملکی، روزنامه اعتماد، شماره ۱۵۷۹، ۱۱/۱۰/۸۶، صفحه ۵ (اندیشه)
” In some instances, no number of proof will persuade you or else. This can result in accurate clinical paranoia. Nevertheless you may not think just about every unrealistic assumed that enters your head, you suspect many of them.
داروهای ضد ویروسی (داروهایی که برای مبارزه با عفونت‌های بیماری زونا چشمی ویروسی استفاده می‌شوند) در برابر ویروس واریسلا زوستر استفاده می‌گردند. این داروها به کوتاه شدن دوره بیماری، کاهش شدت بیماری و تسریع در بهبود ضایعات پوستی کمک می‌کنند.
واکسن‌هایی برای کمک به جلوگیری از زونا و درد طولانی مدت عصبی که بعضاً ایجاد می‌شود، موجود هستند. به هر روی، برای شناخت بیشتر این عارضه با رسا همراه باشید.
پوسته‌ها معمولاً بعد از گذشت چند هفته از بین می‌روند و بثورات زونا نیز بعد از تقریباً دو تا چهار هفته از بین خواهند رفت. اگرچه این مورد غیر معمول است، ولی در برخی از بثورات شدید، تغییر رنگ پوست یا زخم شدن پوست امکان پذیر است.
احتمال بیشتری وجود دارد که فرد بعد از سن ۴۰ سالگی دچار زونا شود و این خطر با افزایش سن ادامه پیدا کند.
آیا صرف داشتن دشمنان زیاد، برای ابتلا به پارانویا کفایت کند؟ این مبحث، موجب بروز مباحث فلسفی فراوانی گشته که به این لطیفه نیز منجر شده‌است: «اینکه تو پارانویا داری دلیل نمی‌شود که کسی آن بیرون نخواهد تو را بکشد.»
داروهایی را برای سرکوب سیستم ایمنی، از جمله داروهای شیمی‌درمانی مصرف می‌کنند.
فرد مبتلا به پارانوئید دائما به دیگران شک دارد و فکر می‌کند همه قصد دارند به او آسیب بزنند.
بسیاری از حکام مستبد، به پارانویا مبتلا بوده‌اند. برای مثال استالین نمونه بارزی از شخص پارانویا بوده‌است. با اینکه استالین دائماً دچار توهم توطئه علیه خودش بود، این مورد می‌تواند سؤال خوبی را به وجود بیاورد. استالین، در واقع دشمنان زیاد داشت اما در عین حال دچار توهم توطئه هم بود و فکر می‌کرد اطرافیانش دائماً مشغول دسیسه چینی علیه او هستند.